Czas płynie, a ludzie się zmieniają. W ciągu dekady nastąpiły ruchy, te dobre i złe. José Mourinho, trener z silnym charakterem, wiedzą i doświadczeniem, zrobił krok w swojej karierze, który pokazuje, jak upływ czasu odzwierciedla degradację idei, projektu, który nie odniósł sukcesu ani podczas jego pracy w Manchesterze United, ani po powrocie do Premier League z Tottenhamem. Systemu, który przyniósł rezultaty w pierwszym roku jego pracy we włoskiej Romie, ale rozsypał się w drugim.
10 lat temu José Mourinho wygrał swoją trzecią koronę Premier League z Chelsea. Od tego czasu trener przeszedł niekorzystny okres, w którym został zwolniony z The Blues z powodu słabych wyników. Przybył do Manchesteru United. Wygrał Ligę Europy. Zajął drugie miejsce w lidze i ponownie opuścił Old Trafford tylnymi drzwiami, aby dołączyć do Tottenhamu w północnym Londynie.
Ze Spurs nie wygrał żadnego trofeum i nie zakwalifikował się do Ligi Mistrzów. Roma dała mu szansę. Wygrał Ligę Konferencji i choć gra Giallorossich pod jego kierownictwem nie porywała, to była skuteczna. Dotarł do finału Ligi Europy, gdzie przegrał z Sevillą i w połowie sezonu klub się z nim rozstał.
W międzyczasie zdążył odmówić portugalskiej federacji objęcia kadry narodowej, chcąc wywiązać się z obowiązków wobec rzymian. Jak sam później przyznał, to nie była dobra decyzja.
Pomimo zdobytych tytułów, José Mourinho przez ostatnie 10 lat zgromadził więcej problemów niż radości. W Turcji stał się elementem wyścigu zbrojeń krajowych potentatów i ma nadzieję odbudować zespół Fenerbahce, który w krajowych rozgrywkach musi rywalizować z bardzo silnym Galatasaray.