Kamila Skolimowska od najmłodszych lat dawała znaki, że prawdopodobnie będzie wielką mistrzynią rzutu młotem. W wieku 14 lat zdobyła seniorski tytuł mistrzyni Polski, bijąc przy okazji rekord kraju. Była młodzieżową mistrzynią świata i Europy, osiągając już wtedy wyniki ze ścisłej czołówki seniorskiej.
Skolimowska zawiodła podczas mistrzostw świata w Sewilli, które miały miejsce w 1999 roku. Młoda młociarka nie poradziła sobie wtedy z presją i zajęła ostatnie miejsce.
"Wyglądała, jakby połknęła kij od szczotki" – takie słowa Szymona Ziółkowskiego możemy przeczytać w książce "Kama. Historia Kamili Skolimowskiej".
Na Igrzyska Olimpijskie do Sydney pojechała już jednak z bagażem doświadczeń i bez tak dużej presji, która była w Sewilli. Efektem było trzecie miejsce w kwalifikacjach i jasny sygnał, że będzie liczyła się w walce o medal olimpijski.
Tak też się stało. Kamila Skolimowska rzuciła młot na odległość 71,16 m, zdobyła złoty medal i została najmłodszą polską mistrzynią olimpijską w historii i mimo że miało to miejsce 22 lata temu, to nikt do tej pory jej wyniku nie pobił. 29 września 2000 roku zapisał się w polskiej historii złotymi zgłoskami.
Życie Skolimowskiej od tamtej pory się zmieniło, jak sama wspomniała w wywiadzie po zdobyciu tytułu: "Wchodziłam do wielkiego sportu i naraz stanęłam na szczycie. Ludzie dążą do tego latami i tylko niektórym się udaje".
Skolimowska stała się rozpoznawalną osobą i z biegiem czasu sława stała się dla niej męcząca.
Kamil Wódka w książce "Kama. Historia Kamili Skolimowskiej" opowiadał – "Ogromny sukces zwłaszcza dla młodych sportowców, może być trudny do udźwignięcia. Trzeba się liczyć np. z nagłą utratą anonimowości".
Tak też było z Kamilą, która po sukcesie w Sydney nie potrafiła spełniać kolejnych marzeń. Nigdy nie stanęła na podium seniorskich mistrzostw świata. Najbliżej była w Edmonton i Osace, kiedy zajmowała czwarte miejsca. Stawała za to na podium mistrzostw Europy. Wywalczyła srebro w Monachium w 2002 roku. Wtedy te zawody zostały okrzyknięte „najlepszym konkursem rzutu młotem pań w historii”. Trzy najlepsze zawodniczki rzuciły na odległość ponad 72 metrów. Skolimowska uzyskała 72,46. Zdobyła też brązowy medal w Göteborgu. Miało to miejsce w 2006 roku. Sukces w Szwecji był jej ostatnim na arenie międzynarodowej.
Igrzyska Olimpijskie też już nie były dla niej takie kolorowe jak te w Sydney. Cztery lata później w Atenach, kiedy broniła tytułu, zajęła piątą pozycję, a w 2008 w Pekinie spaliła wszystkie trzy próby w konkursie głównym.
Kamila Skolimowska zmarła nagle 18 lutego 2009 roku podczas zgrupowania w Vila Real de Santo Antonio w Portugalii. Był to szok dla wszystkich. Przyczyną śmierci okazał się zator tętnicy płucnej.
Kamila Skolimowska była idolem dla wielu młodych sportowców. Pokazała, że nawet jako nastolatka można osiągać gigantyczne sukcesy. Później miała jednak wiele problemów. Od 2009 roku rozgrywany jest Memoriał Kamili Skolimowskiej, który zrzesza w jednym miejscu czołówkę europejskiej i światowej lekkiej atletyki. Od 2018 roku corocznie rozgrywany na Stadionie Śląskim w Chorzowie, a od 2022 roku Memoriał Kamili Skolimowskiej zaliczany jest do prestiżowego cyklu Diamentowej Ligi.