Trener reprezentacji koszykarek Karol Kowalewski: chcę mieć najsilniejszą kadrę od lat

PAP: W debiucie w roli pierwszego szkoleniowca, bo był pan przez trzy lata asystentem Marosa Kovacika, reprezentacja przegrała cztery mecze sparingowe (po dwa ze Słowenią i Turcją). Jak pan widzi ten pierwszy okres pracy? Jest pan zadowolony, choć może trudno o tym mówić, skoro nie udało się wygrać z żadnym z uczestników trwających mistrzostw Europy?

Karol Kowalewski: Tu nie chodziło o wynik, choć każdy sportowiec i trener chce wygrywać. Jak najbardziej jestem zadowolony. Przeciwników mieliśmy bardzo mocnych, a w naszym składzie brakowało wielu zawodniczek, z różnych przyczyn. Młode zawodniczki zobaczyły, jak reprezentacja wygląda od „środka”, poznały atmosferę i wypełniały swoje zadania.

PAP: Grał pan ze Słowenią i Turcją, czyli zespołami, z którymi biało-czerwone rywalizowały w ostatnich eliminacjach, w których awans do finałów był o włos...

K.K.: Tak się ułożyło niestety. Inni rywale mieli już kalendarze ułożone i przygotowane przed mistrzostwami Europy, gdy objąłem kadrę i zaczęliśmy planować letnie zgrupowania.

PAP: A długo zastanawiał się pan nad propozycją PZKosz.? Ma pan już wiele sukcesów klubowych z BC Polkowice, ale ciągle jest bardzo młodym szkoleniowcem jako 34-latek. Kadra to kolejne wyzwanie?

K.K.: Przyznaję, że długo się nie zastanawiałem, bo w karierze trenera propozycji pracy z reprezentacją za dużo nie ma. Kadra to zawsze duży zaszczyt i tak to traktowałem jako asystent, i tym bardziej traktuję jako pierwszy szkoleniowiec. Rozmowa była krótka i treściwa. Myślę, że mało który trener odmówiłby.

PAP: Właśnie trwa Eurobasket, czwarty bez Polski, która od 2015 roku nie kwalifikuje się do finałów. Ma pan pomysł i wiarę, jak to zmienić, by znowu biało-czerwone, mistrzynie Europy z 1999 r., istniały w europejskiej koszykówce?

K.K.: Byłem z drużyną od kilku lat, wiem, w co w chodzę i jaki bagaż zabieram ze sobą. Zdaję sobie sprawę z naszych ułomności, ale wierzę, że uda się zbudować drużynę najsilniejszą od lat. Zanim powiedziałem federacji "tak", wykonałem kilka telefonów do zawodniczek, których nie było w kadrze od kilku lat, a mają potencjał. Uzyskałem od nich pozytywny odzew. To było dla mnie bardzo istotne.

PAP: Skoro mówi pan o budowaniu najmocniejszej kadry, to nie sposób nie zapytać, czy będzie w niej środkowa z Polkowic, gwiazda Euroligi Stephanie Mavunga z Zimbabwe. Czeka na polski paszport od blisko dwóch lat i miała już pomóc reprezentacji w ostatnich eliminacjach. Tak się nie stało, a wiadomo, jakiej klasy jest to koszykarka i co jej obecność da odmładzanej przez pana drużynie.

K.K.: Jestem przekonany, że Stephanie zagra w końcu, już w listopadowych eliminacjach do mistrzostw Europy 2025 w biało-czerwonych barwach. To jest dla mnie bardzo istotne, ale nie tylko dla mnie, dla wszystkich, którzy są wokół drużyny narodowej, także dla dziewczyn. Po rozmowach widać, że wszyscy patrzymy w jednym kierunku. Wierzę, że w końcu uda się osiągnąć ten upragniony cel, czyli awans do Eurobasketu, choć nie będzie to łatwe. Wiele zależy od losowania grup, czy trafimy do cztero- czy do trzyzespołowej grupy. Dla nas: sztabu, dziewczyn, federacji cel jest jasny – awans.

PAP: Po meczach sparingowych z kim wiąże pan największe nadzieje w listopadowych eliminacjach?

K.K.: Nie lubię publicznie mówić o personaliach. Ważne jest to, że większość młodych koszykarek pokazała swoje umiejętności. Zresztą znamy ich nazwiska i potencjał. Trudno mówić o Kamili Borkowskiej (20-letnia środkowa – PAP), że jest nową, bo gra w seniorskim zespole od kilku lat, ale… ważne jest to, że w meczach sparingowych nie była rezerwową, lecz podstawową zawodniczką i grała po 28 minut. Będę dążył do tego, by młode nie tylko debiutowały i poznawały atmosferę, system gry, ale otrzymywały coraz większe role.

PAP: Ma pan w kadrze kilka zawodniczek z Polkowic, ze swojego klubu, które znają się znakomicie. To duży plus.

K.K.: Tak, oczywiście, chcę by +kręgosłup+ budowanego zespołu narodowego znał się jak najlepiej. Gdyby udało się jak najwięcej kluczowych zawodniczek zebrać w Polkowicach, to byłby to nasz atut i plus w rywalizacji z innymi reprezentacjami. Nie odkrywam niczego nowego, bo kiedyś tak było w polskiej koszykówce, za czasów największych sukcesów, że o sile drużyny narodowej stanowiły koszykarki znające się świetnie z klubów, m.in. z Wisły Kraków.

PAP: Patrzy pan też za ocean, do ligi NCAA, gdzie jest kilka Polek, potencjalnych kadrowiczek?

K.K. Tak, tym bardziej że poprowadzę także kadrę na Uniwersjadzie, która odbędzie się w Chinach pod koniec lipca. Od 16 lipca rozpoczynamy zgrupowanie w Szczyrku, na którym pojawią się m.in. Zuzanna Kunicka, która ostatnie pięć lat spędziła za oceanem, a wcześniej była etatową reprezentantką juniorskich drużyn, czy Zuzanna Puc, która grała w NCAA, a ostatni sezon występowała w II lidze francuskiej. To są dziewczyny, które trochę straciliśmy z horyzontu reprezentacyjnego i teraz, na Uniwersjadzie, będą miały szanse się pokazać.

PAP: Po zgrupowaniu kadry i meczach sparingowych miał pan kilka dni przerwy, ale cały czas jest pan w pracy – buduje skład BC Polkowice na nowy sezon. Znalazł pan jeszcze czas na wyjazd do Słowenii na mistrzostwa Europy, które trwają w Lublanie od czwartku. Jak udaje się panu panować nad tym wszystkim?

K.K.: Ciężko jest, ale internet bardzo pomaga. Jako osoba kochająca sport i swoją pracę nie narzekam za bardzo. W Słowenii będę przynajmniej do fazy ćwierćfinałów. Nasiąkam atmosferą imprezy, śledzę czołowe zespoły, podpatruję rozwiązania taktyczne. Zdaję sobie sprawę z tego, że czas poświęcony kadrze w okresie, gdy nie ma rozgrywek ligowych jest bardzo istotny, a włożona praca zaprocentuje.

PAP: A kiedy przyjdzie czas na zupełny reset i odpoczynek bez koszykówki?

K.K.: Jak wszystko będzie ułożone… Myślę, że po Uniwersjadzie, a przed przygotowaniami do sezonu znajdzie się taki czas.

*34-letni Karol Kowalewski jako szkoleniowiec drużyny Polkowic zdobył trzy mistrzostwa Polski (2018, 2019 - jako asystent oraz 2022), dwa wicemistrzostwa (2021, 2023), a także trzy razy krajowy puchar (2019 - jako asystent oraz 2022, 2023) i dwa razy Super Puchar (2021, 2022). Wybrany został na najlepszego trenera Energa Basket Ligi Kobiet w 2022 r.